woensdag 20 oktober 2010

herfst, bij de groentenboer in de driekoningstraat

Ah, mijn groentenboer en ik, goeie tijden... Zoals vandaag:

-ah mefrouw, de pompoen izz mooi he, goeie keus, echt lekker!
- ik hoop het, anders kom ik terug zenne!
-u komt zeker terug mefrouw. Pompoen, lekker!

hehe, zo had ik het niet bedoeld, maar hij had wel gelijk. Pompoen, dat is lekker en herfst ineen.

i heart herfst.

dinsdag 19 oktober 2010

Gids voor het jonge huwelijk - Luc

Opnieuw en Co, you gotta love it.

Ik ga er regelmatig op zoek naar niets in het bijzonder maar ik vind er altijd wel bijzondere dinges. Zoals vorige week toen ik stootte op 'Charles Monnoyeur - Gids voor het jonge huwelijk'. Een boek uit 1959, met alle raad en info die een jong koppel nodig heeft om een gelukkig leven te leiden samen.

Ik stond erin te bladeren en werd aangesproken door Luc, een meneertje dat het fantastisch vond dat ik net dat boek stond te lezen. Hij had het zelf cadeau gekregen toen hij 'hiel langk geleeje zenne madammeke, das echt al hiel langk geleeje' trouwde. Hij herinnerde zich vooral de mooie oude reclameprenten die erin stonden (" Extra pilsen Haecht - heerlijk bij het eten" // "Reeds vanaf het begin: Tigra, favoriet van het gezin!") en lachte net als ik smakelijk om de formuleringen van de goede raad die het boek probeert over te brengen. Luc zei dat hij en zijn vrouw er toen even hard om lachten als ik nu deed, en dat vond ik grappig.Luc vertelde dat hij nog altijd een heel gelukkig huwelijk heeft. Hij zei dat hij het huwelijk nog altijd een mooie verbintenis vindt en ik moet toegeven dat ik het toch ook steeds romantischer vind klinken. Ik kocht het boek en Luc wenste me er veel succes mee.

Anyway, er is geen punt aan dit verhaal. Ik leef nog in zoete zonde als een ongehuwd mamaatje dus hopelijk trouwt er snel iemand die ik dit boek kan gunnen als huwelijkscadeau. Anyone?

Opternieft - 2e poging

Na een lange en broodnodige pauze (van alles, en dus ook de blog)neem ik een nieuwe start (en dus ook met de blog). Vanaf nu dus hopelijk toch weer regelmatig een stukje, ik doe alvast een vreugdedansje om dit heuglijke feit te vieren.

Vanaf nu is dit blog niet langer een bewuste zoektocht naar onbekenden die er leuk uitzien, maar een archief van onbekenden die zich spontaan aan mijn voeten werpen. Want dat gebeurt natuurlijk de hele tijd. Echt.