"En mevrouw, woont u al lang in Berchem?"
"Nee hoor, ietsje langer dan een jaar"
"Ah, ik woon ik hier al 18 jaren, dat is langer dan u mevrouw!"
"Ja meneer, dat is zo, en woont u graag in Berchem?"
"Nee, maar in Agadir betalen ze niet zoveel voor sucre (watermeloen)" en hij lacht vettig een gouden tand bloot, geeft me mijn wisselgeld en draait zich - nog steeds lachend - naar de volgende klant: "salahm, endannogietsdatiknietbegreep"
Gek hoor, mijn conversaties met de groentenboer.
